Muzeval 193: 12 februari 2015 - Mols Poëzieatelier (2): Annie Jansen, Jos Deckx & Paul Vincent
π
DE 193e MUZEVAL
Poëzieavond
donderdag 12februari 2015
Gastdichters
MOLS POËZIEATELIER (2)
Annie Jansen, Jos Deckx & Paul Vincent
presentatie: Bart
van Peer
na de pauze: VRIJ PODIUM
begeleiding: Bart
van Peer
deuren 20.00 uur - aanvang 20.30 uur
gratis toegang
literair-artistiek café Den Hopsack
Grote Pieter Potstraat 24
2000 Antwerpen (centrum)
(openbaar vervoer: Groenplaats)
Organisatie:
Pipelines vzw ism Masereelfonds Antwerpen
en met de steun van Antwerpen Boekenstad
Perstekst
De Muzeval 193 dd 12/02/2015: Mols Poëzieatelier deel 2
In
navolging van de vorige Muzeval laten we deze keer drie andere
dichters van het Mols Poëzieatelier aan het woord:
Annie
Jansen (Balen ° 1970)
"Waarover
men niet kan spreken, daarover moet men schrijven".
Annie Jansen volgt de definitie van poëzie zoals ze ooit werd opgetekend door filosoof Wittgenstein. In 1989 inspireerden de Victoriaanse dichters zoals Emily Dickinson en Christina Rosetti haar om zelf gedichten te schrijven.
Eerst in het Engels, haar lievelingstaal, later schakelde ze toch over op haar moedertaal. Zij wordt gedreven door de dromerijen van de einzelgänger, met een verlangen om wat ze voelt en denkt in een poëtische vorm toe te vertrouwen aan het papier, en hopelijk op een manier zoals niemand anders dat doet. Haar belangrijkste thema's zijn liefde, verdriet, dood, vergankelijkheid en de nacht.
Bij het Mols PoëzieAtelier kwam ze thuis, bij mensen die samen met haar dromen en haar na elke bijeenkomst de stimulans geven om nog meer poëzie te schrijven.
Annie Jansen volgt de definitie van poëzie zoals ze ooit werd opgetekend door filosoof Wittgenstein. In 1989 inspireerden de Victoriaanse dichters zoals Emily Dickinson en Christina Rosetti haar om zelf gedichten te schrijven.
Eerst in het Engels, haar lievelingstaal, later schakelde ze toch over op haar moedertaal. Zij wordt gedreven door de dromerijen van de einzelgänger, met een verlangen om wat ze voelt en denkt in een poëtische vorm toe te vertrouwen aan het papier, en hopelijk op een manier zoals niemand anders dat doet. Haar belangrijkste thema's zijn liefde, verdriet, dood, vergankelijkheid en de nacht.
Bij het Mols PoëzieAtelier kwam ze thuis, bij mensen die samen met haar dromen en haar na elke bijeenkomst de stimulans geven om nog meer poëzie te schrijven.
In
2005 schreef Jos Deckx een eerbetoon aan Jacob Smits en Dirk
Baksteen, kunstenaars die allebei in Mol–Achterbos begraven liggen.
Hij liet hun dorp groeien in hun penselen. Het zegt alles over hoe deze dichter in zijn geboortegrond is verankerd. Want hij laat het dorp groeien in zijn pen. Op menige Kempense boekenplank staan zijn drie gepubliceerde dichtbundels : "Gouden Regen", "De Geesten van mijn Land" en "Visser zonder lijn."
Het is ongeduldig wachten op de vierde. Gedichten zijn er genoeg maar ze doorstaan zelden het kritisch oordeel van de schrijver zelf. Dat oordeel onderbouwt hij met het lezen van essays en wetenschappelijke studies over poëzie want voor Jos Deckx is poëzie meer dan een metafoor, ritme en rijmschema. Gedichten moeten ergens over gaan.
Zijn werk gaat vooral over het land van hier, waar hij is opgegroeid en is gestoffeerd met de wijsheid van de filosoof die hij graag geworden was.
Hij liet hun dorp groeien in hun penselen. Het zegt alles over hoe deze dichter in zijn geboortegrond is verankerd. Want hij laat het dorp groeien in zijn pen. Op menige Kempense boekenplank staan zijn drie gepubliceerde dichtbundels : "Gouden Regen", "De Geesten van mijn Land" en "Visser zonder lijn."
Het is ongeduldig wachten op de vierde. Gedichten zijn er genoeg maar ze doorstaan zelden het kritisch oordeel van de schrijver zelf. Dat oordeel onderbouwt hij met het lezen van essays en wetenschappelijke studies over poëzie want voor Jos Deckx is poëzie meer dan een metafoor, ritme en rijmschema. Gedichten moeten ergens over gaan.
Zijn werk gaat vooral over het land van hier, waar hij is opgegroeid en is gestoffeerd met de wijsheid van de filosoof die hij graag geworden was.
Paul
zocht ooit in een studiegids naar een passend beroep. Hij geraakte
niet verder dan de letter 'a'. Archeoloog of architect, één van
beide zou het worden. Graven naar het verleden of bouwen aan de
toekomst. Verwijderen met spatel en penseel tot op het bot of materie
samenstellen tot een zinvol geheel. Hij groeide professioneel
uiteindelijk toch een andere kant uit, ergens verderop in het
alfabet.
In gedichten ging hij ondertussen wel op zoek naar essentie en samenhang. Schrapen tot alleen de meest noodzakelijke woorden overblijven om het onzegbare te bedichten, puzzelen en schikken tot inhoud en presentatie een harmonisch geheel vormen.
Na jarenlange solitaire zolderkameractiviteit kwam hij met zijn poëzie naar buiten in de strijd om het behoud van het met sloop bedreigde polderdorp Doel. In de tweede editie van de DorpsDichterDoel–wedstrijd eindigde hij tweede. In augustus 2010 verscheen de fotobundel 'in tegenstrijd'; een samenwerking met Doel–fotograaf Richard De Nul. Met gedichten uit deze bundel stond hij op diverse podia in Vlaanderen en Nederland. Hij ondersteunde meerdere activiteiten in Doel zoals de herstelling van de poëzieweide, het aanbrengen van gedichten op leegstaande woningen en de uitgave van het boek 'De bevrijding van Doel'.
Ondertussen verschenen andere gedichten in verschillende verzamelbundels en behaalde hij diverse podiumplaatsen in poëziewedstrijden waaronder ook enkele eerste prijzen: Zoetermeer 2011, Hannah/MengMetTaal 2012, de Elly Blom Poëzieprijs 2013, Het Park Vertelt 2013 en Het Mooiste Stadsgedicht – Hasselt 2014. Af en toe treedt hij op samen met dichters van o.a. het Mols PoëzieAtelier en met de kleinkunstenaars Jacqueline & Serge.
Hij wordt omschreven als een minimalistisch dichter die een sobere taal hanteert in strak afgelijnde
verzen.
Dus toch een beetje archeoloog en architect ...
In gedichten ging hij ondertussen wel op zoek naar essentie en samenhang. Schrapen tot alleen de meest noodzakelijke woorden overblijven om het onzegbare te bedichten, puzzelen en schikken tot inhoud en presentatie een harmonisch geheel vormen.
Na jarenlange solitaire zolderkameractiviteit kwam hij met zijn poëzie naar buiten in de strijd om het behoud van het met sloop bedreigde polderdorp Doel. In de tweede editie van de DorpsDichterDoel–wedstrijd eindigde hij tweede. In augustus 2010 verscheen de fotobundel 'in tegenstrijd'; een samenwerking met Doel–fotograaf Richard De Nul. Met gedichten uit deze bundel stond hij op diverse podia in Vlaanderen en Nederland. Hij ondersteunde meerdere activiteiten in Doel zoals de herstelling van de poëzieweide, het aanbrengen van gedichten op leegstaande woningen en de uitgave van het boek 'De bevrijding van Doel'.
Ondertussen verschenen andere gedichten in verschillende verzamelbundels en behaalde hij diverse podiumplaatsen in poëziewedstrijden waaronder ook enkele eerste prijzen: Zoetermeer 2011, Hannah/MengMetTaal 2012, de Elly Blom Poëzieprijs 2013, Het Park Vertelt 2013 en Het Mooiste Stadsgedicht – Hasselt 2014. Af en toe treedt hij op samen met dichters van o.a. het Mols PoëzieAtelier en met de kleinkunstenaars Jacqueline & Serge.
Hij wordt omschreven als een minimalistisch dichter die een sobere taal hanteert in strak afgelijnde
verzen.
Dus toch een beetje archeoloog en architect ...
De Muzeval vindt
plaats elke tweede donderdag van de maand in Artistiek Literair Café
Den Hopsack, Grote Pieter Potstraat 24 te 2000 Antwerpen.
De aanvang is 20:00
uur.
Na afloop is er een
Vrij Podium.
Inleiding en
presentatie: Bart Van Peer
Bron Perstekst: Mols
Poëzieatelier
Lichte tekstbewerking:
Bart Van Peer
Info: www.muzeval.be
of Bart Van Peer.
volgende aflevering: 12.03.2015 - IK SLIEP NIET, Hommage aan Willy Decorte
Labels: affiche
posted by slÖ at 1/31/2015
0 comments
